Jawel, de Generale Repetitie. Blauw, blauw. Achter de coulissen alles blauwe, de coulissen zelf: blauw. Spelers blauw. Elk stukje rood doet pijn aan de ogen.

Doorlopen op zondag, maandag en woensdag. Morgen de Generale. Hollen om de props op hun plek te krijgen. Testen van het rollend materieel. Glibberige stoffen dresseren. Zorgen dat de scripts van de speelvloer verdwijnen. Enfin, nog drie dagen!

Je denkt toch dat twee bussen PUR-schuim wel genoeg zouden moeten zijn. Nou dat viel behoorlijk tegen. Zes extra moesten inderhaast gekocht om het kunstwerk van Hester de allure te geven die het nu heeft.

Benieuwd hoe het eruit ziet? Kom kijken op 12 of 13 juni.

Er is dit jaar en deze tijd van dit jaar heel veel op de markt te koop in hemelsblauw, de dominante kleur in een mirakelfabriek.

En wat nog niet blauw genoeg is, wordt blauw gespoten. Hier het effect op de voeten van Zjuul van het verven van hoepels.

Samen werken aan een productie levert vaak een eigen jargon op onder de medewerkers.
"Geheel geinspireerd door vanavond", schrijft Mariet aan het regieteam, "zag ik mijn blauwe schommelstoel bij thuiskomst met andere ogen."

Wie deze orakeltaal wil leren begrijpen: kom kijken!

Ergens tijdens de vergaderingen van het regie team is bedacht dat er in een bepaalde scène appelgeur nodig zou zijn.
Nu is het regieteam al behoorlijk op leeftijd. Gemiddeld stamt het uit de tijd dat appelgeur enorm populair was in afwasmiddelen, badschuim en WC-reinigers.

Zjuul is op jacht gegaan.Zelfs het meisje van de Natuurvoedingswinkel zei:
"Mevrouw, dat is ouderwets. Dat product voeren wij al lang niet meer."

Uw redacteur dacht eerst nog dat het met pentylpentanoaat zou kunnen.

" Wat een chemie!", schreef Sint Brandaan, alias Paul, die daar veel meer van weet, " Pentylpentanoaat ruikt alleen onverdund naar appel, en dat zou ik niet durven verstuiven waar publiek bij zit. In ons magazijn staat een flesje essentiële olie van groene appels. Die kan met wat water gemengd worden en dan hebben we een veilige geur. "

In het verhaal van Brandaan wordt veel gepraat over eten, maar dat is vooral om dat de zeereizigers - al dan niet gedwongen - veel moeten vasten.

Het regieteam daarentegen maakt van elke gelegenheid gebruik om eens lekker culinair uit te pakken. Johan maakte een tapas buffet.

Een musical als 'Brandaan' is een stevige logistieke operatie.

Tekstspelers en koor repeteren eerst afzonderlijk en pas later gezamelijk. Voor beide groepen moet repetitieruimte geregeld.

Gelukkig konden we gebruik maken van de Oosterparkkerk en de Gerardus Majella wanneer de Muiderkerk bezet was.

Mariet maakte de foto's

Ingrediënten

•     300-400 g spaghetti
•     1/2 citroen
•     125 ml crème fraîche
•     50 g pittige kaas, geraspt
•     50 g zwarte olijven
•     verse bieslook, gesnipperd

Bereiden

Kook de spaghetti beetgaar volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking. Boen intussen de citroenschil schoon, rasp die zeer fijn en pers daarna de vrucht uit. Meng de citroenrasp en het sap met de crème fraîche en de kaas en breng op smaak met zout en peper. Roer 1 eetlepel kookvocht door de citroensaus en giet de spaghetti af. Roer de citroensaus met de olijven door de uitgelekte pasta en verwarm alles nog even in de pan. Verdeel de pasta over vier borden, bestrooi de borden ruim met bieslook en serveer direct. Lekker met een groene salade.